The art of LaReina Willeke
( Voor Nederlands scrol naar beneden.)
I make non-figurative art.
I use elements from real live though as motives in my paintings.
Could be human or animal figures, flowers, buildings, mountains or whatever comes in my mind when I start my first sketch on the canvas.
I try to create a balance in my painting using forms, colours and composition.
I use primary colours but also mixed colours and also bronze and gold.
Everything I do when I make a painting springs from my inner emotions, from my inner awareness, from my heart and soul.
I feel a painting and I don’t stop till I feel it’s okay.
I stop when I feel that the painting is in balance.
I can’t exactly explain.
It just happens.
I mostly already have some vague idea about what I have in mind when I start a painting.
That’s just a basic idea.
It differs.
Sometimes I get an idea about a person I met or saw.
Or sometimes I get an idea about something human or human interaction.
Like human violence, child abuse, solitude, war, etc.
I look for things I can use as motives in my painting.
I can’t just simply copy a vase with flowers or a cow or dog or person.
That doesn’t give me any inspiration at all.
Inspiration for me mostly comes from human interactions, what human beings do to each other.
That yields me emotions and my emotions mostly trigger my inspiration.
The inspiration shows itself while I work on my painting in the way I use my materials and colours and I compose the motives in to a composition on the canvas I like.
I can get my best ideas out of the blue.
Not necessarily when I’m depressed or feeling bad.
Sometimes I walk around with an idea and then it might take a while before it’s actually so far developed in my mind that I start doing it, I mean start making the painting.
I don’t think anyone can say when best ideas come to mind.
Personally feelings play a great part when I get my ideas.
I don’t actually evaluate whether an idea is good or bad.
An idea is just an idea to start painting.
Once I’ve started the painting I go on till I feel it’s finished.
And then I can get a bad feeling about it and start changing it.
Or not.
Ideas can be important as to motivate yourself to start painting.
When you paint figurative and have something, an idea, in your mind which you have to draw in details it must be different.
In the way I paint and create my paintings that’s less the case.
But I guess that you can only evaluate your idea when the painting is finished.
If it’s bad maybe it’s because the idea was lousy.
If it turned out beautiful then maybe your idea was good, ha,ha,ha!
I don’t have a specific message.
Or maybe a message could be in some paintings I make when I am inspired by what humans do to each other.
Violence, war, greed, exploitation, etc.
But then I can only hope that the viewer can see that “message” hidden in the painting.
Or maybe not.
I do hope that the viewer gets feelings while watching my paintings and hopefully that they like my paintings.
Behind my work often hides a feeling.
A feeling about someone I saw, or a situation.
These feelings give me thoughts, ideas, contemplations and above all emotions.
I use form, colour and composition to express my emotions into my paintings.
Besides that, I make paintings in wich I try to create a colourful and positive atmosphere.
In such a way that a painting by LaReinaWilleke can be a nice addition to decorating your home or company.
Maybe that’s a message?
All my paintings are unique.
They’re painted on canvas.
I use acrylic paint and modellingpaste.
Characteristic for all of my paintings are high-relief style because of the modellingpaste I use and the bronze and goldpaint used.
I started painting some decades ago and had to learn to develop myself.
And I mean artistically and that’s mostly an inner and intuitive process.
In doing so I found that I slowly began to see myself as an artist when I noticed that what I was doing, what I was creating on the canvas, became better.
I noticed that because people, strangers, began to like my paintings.
That was an eye-opener.
But hey, you can see yourself as an artist, but you must always work on becoming a better artist than you are at the moment you see yourself as an artist.
So actually you can not really see yourself as an artist.
Other people see you as an artist.
I see myself as creator of my personal paintings in my personal style.
When other people tell me I’m artist I feel flattered.
Making art is an emotional thing.
It involves your emotions.
The creative process is the opposite of the cold analytical thinking process.
If you’re really deep into making, creating art, then you become emotional.
It influences your personality.
As an artist and painter I am sometimes really caught or driven by my emotions while I am painting.
But when I don’t do that I can easily think in an analytical way.
But as an artist I might be a little more impulsive than other people perhaps.
If you look up the definition of “postmodern” in Wikipedia you get three different definitions and descriptions in the English, German and French version.
That’s to illustrate that it’s not even possible to define uniformly such a period, direction or style in art history.
That’s only important if you yourself wish to be placed into such a box.
If that matters to you as an artist.
It doesn’t matter to me personally.
I’m not busy rationalizing my artwork.
When Van Gogh was alive all art-scholars thought him to be a lunatic and bad painter.
Even the Dutch who maybe a century later built a special museum to honour him and now call him an icon in art history.
So I don’t bother to get into the type or sort of “school”, “direction” or “style” I belong or don’t belong.
I make my own art in my own way.
How should art be evaluated?
You must first define what art is and that might be more complicated than at a first thought.
Art is something subjective.
It is subject to the personal taste of the one who observes a work of art.
One might like the paintings of Leonardo Da Vinci, another might like the work of August Renoir, another Pablo Picasso, another Karel Appel, and so on.
And those artists all painted in a different fashion.
In the old days there were strict rules for composition and perspective.
Figures had to be positioned in a specific way on the canvas and that would be the correct way and the same counts for the rules of perspective.
Nowadays it doesn’t matter if you wish to paint half a head on the left side of the canvas and a leg on the right side of the canvas and a yellow square in the middle and since Pablo Picasso started his Cubism the rules of perspective didn’t really matter anymore.
You can do it right or do it wrong and when you do it wrong it might be intentionally done so by the artist.
So how to judge whether a work of art is good or bad?
Maybe it’s just the “click” you get when you watch an artwork.
Something that gives you this “wow-feeling”.
Think of a soccer match and imagine how 22 players run across the field after a ball.
And among them one player attracts attention, because of the way he moves, the way he plays the ball, so graciously.
He doesn’t even run fast, doesn’t score much.
But when you see him play there’s something that makes him rise high above the other players.
It’s the “click” you get when you watch him play.
You don’t even need to like soccer.
It’s an indefinable quality that makes it a pleasure to watch him.
That’s how you perhaps can evaluate the work of an artist.
Look for the “click” or the “wow-feeling” or that “undefined quality”.
I hope that among my paintings there will be works that will give people such “wow-feelings”!
Wow, Art is so subjective. What is art to one person maybe junk to another.
It depends on what style and direction in art you are.
There are dozens of totally different art-style and directions in art.
Figurative, non-figurative, renaissance, baroque, rococo, expressionism, impressionism, cubism, fauvism, Der Blaue Reiter, Bauhaus, action-painting, Cobra, surrealism, meta-realism, pop-art, digital art, etc, etc, etc.
People who like only figurative art may not like non-figurative modern art.
People who like pastel colours may like the impressionists but may dislike the work of Paul Klee or Jackson Pollock. It’s all about the personal taste of people.
There is no precise definition of what “art” is.
Art can trigger emotions in the hearts of people.
Or people can just try by cold mental reasoning to find an explanation for themselves when they watch a modern artwork they don’t understand.
For one person art can be emotions and for another person the philosophy behind the artwork is more important than the artwork itself.
Art could well be emotions!
To me it is .
To me art is emotions.
As an artist I try to develop myself and evolve.
You can’t stand still, you have to move on.
Your ideas, your techniques, the way you work, your artistic instincts, intuition, everything.
If you stand still you’ll deteriorate or at least your artistic abilities will I think.
Is art necessary?
If you create art it must be a definite “yes”.
Though strictly taken art isn’t a primary necessity to stay alive.
I mean, food, water, clothes, a roof above your head are basic necessities.
If you’re an art lover you might also say “yes”.
Art and culture are necessary.
I’m an artist and I know there are people who really don’t care at all about art.
They consider an illustration from a children’s book to be “cute”.
They have no notion of and no interest in art.
Just to keep things in balance art is necessary.
De kunst van LaReinaWilleke
Ik maak non-figuratieve kunst. Alhoewel ik ook elementen uit het echte leven gebruik als motieven in mijn schilderijen. Dat kunnen menselijke of dierlijke figuren zijn, bloemen, gebouwen, bergen of wat dan ook wat in mijn geest opkomt als ik aan de eerste schets op het canvas begin. Ik probeer een balans te scheppen in mijn schilderijen waarbij ik vormen, kleuren en compositie gebruik.
Ik gebruik primaire kleuren maar ook gemengde kleuren en ook metallic kleuren zoals brons en goud.
Al mijn schilderijen zijn uniek en hebben iets “eigens”. Ik gebruik acrylverf en modelling pasta op schilderslinnen. Karakteristiek voor al mijn schilderijen is de reliëf stijl vanwege de modelling pasta die ik gebruik en ook het gebruik van metallic kleuren zoals brons en goud zijn karakteristiek.
Alles wat ik doe als ik schilder ontspruit vanuit mijn innerlijke emoties, vanuit mijn innerlijke bewustzijn, vanuit mijn hart en ziel. Ik voel een schilderij stop niet tot ik het gevoel heb dat het goed is. Ik stop als ik voel dat het schilderij in balans is. Ik kan het niet precies uitleggen. Het gebeurt gewoon.
Soms krijgt ik een idee over een persoon die ik heb ontmoet gezien. Of soms krijgt ik een idee over iets menselijks of een menselijke interactie. Zoals geweld, kindermishandeling en misbruik, eenzaamheid, oorlog, enz. Ik zoek dingen die ik kan gebruiken als motieven in mijn schilderijen.
Ik kan niet gewoon een vaas met bloemen kopiëren of een koe of hond of persoon. Dat geeft mij geen enkele inspiratie. Voor mij komt inspiratie vanuit menselijke interacties, wat mensen elkaar aandoen. Dat geeft mij emoties en emoties zijn de bron van mijn inspiratie. De inspiratie laat zich zien en komt naar voren terwijl ik aan mijn schilderij werk. Bijvoorbeeld in de wijze waarop ik materialen en kleuren gebruik en in de manier waarop ik de motieven in een compositie op het canvas verwerk.
Ik kan mijn beste ideeën vanuit het niets krijgen. Niet noodzakelijkerwijs als ik depressief ben of me slecht voel. Soms loopt ik met een idee rond en dan kan het een tijd duren voordat het echt zover in mijn geest is ontwikkeld dat ik het ga uitvoeren.
Ik geloof niet dat iemand kan zeggen wanneer de beste ideeën ontstaan. Bij mij persoonlijk spelen gevoelens een belangrijke rol wanneer ze ik inspirerende ideeën krijg.
Ik evalueer niet echt of een idee goed of slecht is. Een idee is slechts een idee als ik begin te schilderen. Als ik eenmaal aan het schilderij ben begonnen ga ik door tot ik voel dat het af is. En dan kan ik er een slecht gevoel over krijgen en begin ik het te veranderen. Of niet. Ideeën kunnen belangrijk zijn om jezelf te motiveren te beginnen met schilderen. Als je figuratief schildert en iets hebt, een idee, in je geest en gedachten wat je in details moet tekenen moet het anders zijn. In de manier waarop ik schilder en mijn schilderijen schep is dat minder van belang. Maar ik geloof dat je een idee pas echt kan evalueren als het schilderij af is. Als het slecht is dan komt dat misschien omdat het idee slecht was. Als het goed is geworden dan was je idee misschien goed.
Ik heb geen specifieke boodschap. Of misschien zit er een boodschap in sommige schilderijen die ik maakt, wanneer ik word geïnspireerd door wat mensen elkaar aandoen. Geweld, oorlog, hebzucht, exploitatie, enz. Maar dan kan ik alleen hopen, dat de kijker de “boodschap” kan zien, die verborgen is in mijn schilderijen. Ik hoot wel dat de kijker gevoelens krijgt terwijl hij of zij mijn schilderijen bekijkt en ik hoop dat ze mijn schilderijen mooi zullen vinden.
Achter mijn werk schuilt vaak een gevoel. Een gevoel over iemand die ik zag, of over een situatie. Deze gevoelens geven mij gedachten, ideeën, overdenkingen en boven alles emoties. Ik gebruik vorm, kleur en compositie om mijn emoties in mijn schilderijen te uiten en te verwerken en te laten zien.
Behalve dat maak ik schilderijen waarin ik een kleurrijke en positieve atmosfeer probeer te scheppen. Op zo’n wijze dat een schilderij van LaReinaWilleke een mooie toevoeging bij het decoreren van je huis of bedrijf kan zijn. Misschien is dat een boodschap?
Ik begon enige tientallen jaren geleden met schilderen en moest leren om mezelf te ontwikkelen. En ik bedoel kunstzinnig ofwel artistiek en dat is meestal een innerlijk en intuïtief proces. Door dat te doen begon ik mezelf langzaam aan als kunstenares te zien als ik zag wat ik aan het doen was en waar ik mee bezig was en dat wat ik aan het creëren was op het canvas, het schilderdoek, beter werd. Ik merkte dat ook omdat mensen, vreemden, mijn schilderijen mooi begonnen te vinden. Dat was een eye-opener. Maar ja, je kunt jezelf zien als een kunstenares, maar je moet er altijd aan werken om een betere kunstenares te worden dan op het moment dat je jezelf als een kunstenares ziet. Dus eigenlijk kun je jezelf niet zien als kunstenares. Andere mensen zien je als kunstenares. Ik zie mezelf als schepper van mijn persoonlijke schilderijen in mijn persoonlijke stijl. Wanneer andere mensen mij zeggen dat ik een kunstenares ben voel ik me gevleid.
Kunst maken is een emotioneel iets. Het omvat en impliceert en behelst je emoties. Het creatieve proces is het tegenovergestelde van het koele analytische denkproces. Als je echt diep gaat in het maken, scheppen van kunst, dan word je emotioneel. Het beïnvloedt je persoonlijkheid. Als een kunstenares en schilderes ben ik soms echt bevangen en gevangen of gedreven door mijn emoties terwijl ik aan het schilderen ben. Maar als ik dat niet doe dan kan ik makkelijk op een analytische manier denken. Maar als een kunstenares kan ik misschien een beetje impulsiever zijn dan andere mensen.
Ik ben niet bezig met het verstandelijk beredeneren van mijn kunstwerken. Ik maak mijn eigen kunst op mijn eigen manier.
Kunst is iets subjectief. Het is onderhevig aan de persoonlijke smaak van degene die het kunstwerk bekijkt. Het is een ondefinieerbare kwaliteit dat het een plezier maakt om naar een kunstwerk te kijken. Dat is misschien hoe je het werk van een kunstenaar kunt evalueren. Zoek de “klik” of het “Wow-gevoel” of die “ongedefinieerde kwaliteit”. Ik hoop dat er tussen mijn schilderijen werken zijn die mensen zulke “Wow-gevoelens” zullen geven!
Kunst is zo subjectief. Wat kunst is voor de ene is rotzooi voor de ander. Het hangt af van in welke stijl en richting in de kunst je zit. Het gaat allemaal om de persoonlijke smaak van mensen. Er is geen precieze definitie van wat “kunst” is. Kunst kan emoties veroorzaken en doen ontstaan in de harten van mensen. Of mensen kunnen enkel proberen door middel van kille verstandelijke beredenering om voor zichzelf een verklaring te vinden als ze een modern kunstwerk bekijken wat ze niet begrijpen. Voor de ene persoon kan kunst emoties zijn en voor de andere persoon is de filosofie achter het kunstwerk belangrijker dan het kunstwerk zelf. Kunst kan zeer goed emoties zijn. Voor mij is dat het geval. Voor mij is kunst emoties.
Als een kunstenares probeer ik mezelf te ontwikkelen en ontplooien. Je kunt niet stilstaan, je moet doorgaan. Je ideeën, je technieken, de manier waarop je werkt, je artistieke instincten, intuïtie, alles. Als je stil staat ga je achteruit of tenminste je artistieke capaciteiten zullen verslechteren denk ik.
LaReinaWilleke Meijer.
